- πελταστής
- Έτσι ονομάζονταν στην αρχαία Ελλάδα οι πολεμιστές εκείνοι που έφεραν ασπίδα και ελαφρύ οπλισμό, και αποτελούσαν ένα αυτοτελές στρατιωτικό σώμα. Στις μάχες τους τοποθετούσαν πίσω από τους άλλους στρατιώτες και τους χρησιμοποιούσαν κυρίως για τις αιφνιδιαστικές επιθέσεις. Φαίνεται ότι οι πρώτοι π. ήταν Θράκες, και στην Ελλάδα χρησιμοποιήθηκαν αρχικά το 392 π.Χ. από τον Αθηναίο Ιφικράτη.
* * *ὁ, Αστρατ.1. στρατιώτης οπλισμένος με πέλτη, ελαφριά ασπίδα2. στον πληθ. οἱ πελτασταίσώματα ελαφρά οπλισμένων στρατιωτών που κρατούσαν πέλτη, μικρή ασπίδα με σχήμα μηνοειδές, καθώς και ακόντιο, ενώ σύμφωνα με τον Ηρόδοτο φορούσαν κράνος και έφεραν επίσης ένα ή δύο μαχαίρια, αρχικά ήταν Θράκες μισθοφόροι και κατείχαν θέση μεταξύ τών οπλιτών και τών ψιλών, ενώ συχνά αναφέρονται και κοντά στους τοξότες, υπό τον Αθηναίο στρατηγό Ιφικράτη αναδείχθηκαν σε στρατιωτική δύναμη αποφασιστικής σημασίας, ύστερα όμως από την άνοδο και τις κατακτήσεις τού μακεδονικού στρατιωτικού συστήματος τής φάλαγγας έχασαν την αξία τους κι έπεσαν σε παρακμή.[ΕΤΥΜΟΛ. < πελτάζω ή < πέλτη + κατάλ. -στής (πρβλ. ασπι-στής)].
Dictionary of Greek. 2013.